Ως βασικό επιχείρημα των υπερασπιστών άκρως του αμφιλεγόμενου θεσμού του γάμου ομοφυλοφίλων και τεκνοθεσιών- που θέλουν να περάσουν από κοινού Μητσοτάκης και Κασσελάκης και στη χώρα μας- επιστρατεύουν πως υπάρχουν ήδη ομοφυλοφιλικές οικογένειες τις οποίες θα πρέπει ως...δημοκράτες και ανθρωπιστές να αναγνωρίσουμε !
Αυτό είναι έτσι και αλλιώς προβληματικό, διότι είναι άλλο πράγμα να θέλεις να αναγνωρίσεις ή να ρυθμίσεις κάτι αμφιλεγόμενο, αλλά υπαρκτό και άλλο πράγμα να το κάνεις θεσμό ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα και στο μέλλον.
Αλλά το κυριότερο που ελάχιστοι το ρωτούν σε αυτούς που αναφέρουν αυτό το επιχείρημα και είναι το πως αυτοί οι άνθρωποι που μας παρουσιάζουν τώρα τις ΛΟΑΤΚΙ οικογένειες τους και ζητούν δικαιώματα απέκτησαν τα παιδιά ;
Στην πραγματικότητα λοιπόν οι περισσότεροι από αυτούς έχουν παρανομήσει και έχουν αποκτήσει παιδιά είτε με παράνομη τεκνοθεσία, είτε με παρένθετη μητέρα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό και απαιτούν να νομιμοποιηθεί η παρανομία !
Και όμως αυτό είναι έτοιμοι να το κάνουν οι τυχοδιώκτες Έλληνες πολιτικοί, ενώ και οι δημοσιογράφοι φοβούνται να τους κάνουν τέτοια ερώτηση στα πάνελ τους (σε αυτούς και στους υποστηρικτές τους που βγαίνουν).
Μια τέτοια περίπτωση είναι βέβαια ο γνωστός και μη εξαιρεταίος Φώτης Σεργουλόπουλος (που παρουσιάζεται πλέον ως αρχηγός του gay λόμπι μαζί με τον Καπουτζίδη) που διαφημίζει συνεχώς το παιδί του και το παιδί του, αλλά κανείς δεν τον ρωτάει πως το έκανε και αν έχει παρανομήσει...
Ένα κράτος που θέλει όμως να σέβεται τον εαυτό του και να προστεύσει την παιδική ηλικία, όχι μόνο δεν πρέπει να τους αναγνωρίσει, αλλά και να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη και αυτή να αποφανθεί για το τι θα πράξει για αυτούς και τις...οικογένειές τους.
Αυτό όχι μόνο δεν γίνεται πλέον, αλλά χαρακτηριστικά η ίδια η πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Συριζαία Σακελλαροπούλου δέχθηκε προ ημερών εκπροσώπους τον λεγόμενων ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών στο προεδρικό μέγαρο για να της πουν τα κάλαντα! Είπατε τίποτα ;
Νομίζουμε ότι η μόνη εξαίρεση που θα μπορούσε να γίνει είναι μια ρύθμιση για κάποια ζευγάρια που απέκτησαν παιδί στο παρελθόν με το αντίθετο φύλο και πλέον είναι σε σχέση ή γάμο με άτομο του ίδιου φύλου.
Παρότι και αυτό δεν είναι καλό πρότυπο, το κράτος θα μπορούσε να λύσει τα όποια γραφειοκρατικά προβλήματα μπορεί που να υπάρχουν με αυτά τα παιδιά, αλλά σε καμία περίπτωση στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αναγνωρίσει παρανομίες και να τα θεσμοθετήσει όλα αυτά για να συνεχιστούν στο μέλλον...
Έχουμε όμως να κάνουμε με έναν πολιτικό κόσμο αλαζονικό που ζει στο δικό του κόσμο μακριά από τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας που γι'αυτό τον βλέπουμε να κάνει σημαία του ζητήματα όπως οι ΛΟΑΤΚΙ που ελάχιστα απασχολούν τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου.